نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
کارشناسی ارشد علوم اقتصادی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
توسعه اقتصادی مناطق مرزی ایران و بهبود معیشت مرزنشینان می‌تواند انگیزه‌های گرایش به اقتصاد پنهان را کاهش دهد. در این راستا برنامه‌ریزی براساس مزیت‌های نسبی هر منطقه می‌تواند یکی از مؤلفه‌های توسعه پایدار مناطق مرزی ایران باشد. از این‌رو در این مقاله سعی شده است با نگاهی هرچند مختصر ، جایگاه صنعتی استان آذربایجان غربی را، به عنوان موتور رشد اقتصادی منطقه به استفاده از دو روش انتقال - سهم و ضریب مکانی مزیت‌های نسبی صنعتی استان مشخص نماید.
نتایج مطالعات نشان می‌دهد استان آذربایجان غربی علی‌رغم در اختیار داشتن بیش از 33 شهرک/ ناحیه، 3 خوشه صنعتی، یک منطقه آزاد تجاری - صنعتی تازه تاسیس و یک منطقه ویژه اقتصادی هنوز نتوانسته است به پشتوانه ظرفیت‌های پیدا و پنهان، آن‌گونه که شایسته است، جایگاه مناسبی به لحاظ صنعتی در کشور کسب نماید. نتایج مطالعات نشان‌دهنده وضعیت اقتصادی نسبتاً ضعیف استان است که علاوه بر سهم کوچک استان از تولید ناخالص داخلی، نرخ رشد پایین تولیدات استان و سرانه اندک تولید ناخالص داخلی استان از نمودهای بارز آن است. این همه در حالی است که بخش صنعت استان دارای رقبایی در استان‌های همجوار و کشورهای پیرامونی است که در عین ایجاد فرصت‌هایی برای رشد و شکوفایی اقتصاد صنعتی استان، می‌توانند رقبایی تهدیدکننده نیز تلقی شوند.
تحلیل شاخص ضریب مکانی، نشان از عدم توان صادراتی بخش صنعت استان دارد؛ اما استان در چند زیر بخش دارای توان صادراتی است که عبارتند از: ساخت محصولات غذایی و انواع آشامیدنی‌ها، ساخت محصولاتی از توتون و تنباکو، ساخت پوشاک، عمل‌آوری و رنگ‌کردن خز، ساخت چوب و محصولات چوبی، ساخت سایر محصولات کانی غیرفلزی، ساخت محصولات فلزی فابریکی بجز ماشین‌آلات و تجهیزات، ساخت ابزار پزشکی، ابزار اپتیکی، ابزار دقیق و انواع ساعت و ساخت مبلمان و مصنوعات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
a
نویسندگان [English]
- mohammad akbari
- mohammad rohi karimi
Atu
چکیده [English]
a
کلیدواژه‌ها [English]
- a
)